Astrolojinin Tarihi ve Doğuşu

Astroloji, yüzyıllar boyunca insanları büyüleyen, gök cisimlerinin ve gezegenlerin konumlarının insan davranışlarını ve olayları etkilediği fikrine dayanan bir inanç sistemidir. En eski astrolojik metinler MÖ 2. binyıla kadar uzanmaktadır ve antik Mezopotamya'da, özellikle de Babil'de ortaya çıkmıştır.

Erken astrologlar, gezegenlerin hareketlerinin gökyüzünde oluşturdukları şekillerin belirli olaylarla bağlantılı olduğuna inanıyorlardı. Zamanla, burçlar sistemi gelişti ve güneşin her yıl gökyüzünde hareket ettiği 12 takımyıldız grubu tanımlandı. Her bir burç belirli niteliklere ve özelliklere sahipti ve bir kişinin doğum anındaki burcu onun kişiliğini ve kaderini etkilediği düşünülüyordu.

Astroloji, antik Yunanistan ve Roma'da büyük önem kazandı ve birçok ünlü filozof ve bilim insanı bu inanç sistemine ilgi duydu. Ptolemaios'un "Tetrabiblos" adlı eseri, yüzyıllar boyunca astroloji için temel bir metin olarak kaldı.

Orta Çağ'da astroloji hem Hristiyan hem de İslam dünyasında yaygın bir şekilde uygulandı. Birçok kraliyet sarayı bir saray astroloğuna sahipti ve önemli kararlar almak için astrolojik tavsiyelere başvurulurdu.

Rönesans ve Aydınlanma dönemlerinde, bilimsel devrimle birlikte astrolojinin itibarı azaldı. Ancak, 20. yüzyılda, özellikle de 1960'larda ve 1970'lerde, astrolojiye olan ilgi yeniden canlandı ve günümüzde de popülerliğini korumaktadır.