Elizabeth I: İngiltere'nin Altın Çağı Kraliçesi

Elizabeth I, 1558'den 1603'e kadar İngiltere ve İrlanda Kraliçesi olarak hüküm sürdü. İngiltere tarihindeki en ünlü ve etkili hükümdarlardan biri olarak kabul edilir ve "Bakire Kraliçe" lakabıyla bilinir. Elizabeth'in saltanatı, ülkenin ekonomik ve kültürel gelişimde büyük bir ilerleme yaşadığı "Elizabeth Çağı" olarak bilinir.

Elizabeth, VIII. Henry ve ikinci karısı Anne Boleyn'in kızı olarak 7 Eylül 1533'te Londra'da doğdu. Babasının infazı ve annesinin idam edilmesiyle zor bir çocukluk geçirdi ve üvey annesi Catherine Parr tarafından büyütüldü. Elizabeth, Rönesans eğitimi aldı ve Yunanca, Latince, Fransızca ve İtalyanca gibi yabancı dillerde yetkinleşti.

1558'de üvey kardeşi I. Mary'nin ölümü üzerine Elizabeth, 25 yaşında tahta çıktı. Dindar bir Protestan olan Elizabeth, ülkeyi Katolikliğe döndüren Mary'nin politikalarını tersine çevirdi ve İngiltere Kilisesi'ni Protestan bir kurum olarak yeniden kurdu.

Elizabeth'in saltanatı, Protestanlık ve Katoliklik arasındaki dini gerilimlerle damgasını vurdu. İspanya Kralı II. Philip ile evliliğini reddetti ve bu da İspanya'nın İngiliz Donanması'na karşı yenilgiyle sonuçlanan "İspanyol Armadası" (1588) saldırısına yol açtı.

Elizabeth aynı zamanda sanatın ve edebiyatın büyük bir destekçisiydi. William Shakespeare, Christopher Marlowe ve Edmund Spenser gibi büyük yazarların yaşadığı ve çalıştığı dönemi, İngiliz edebiyatının "Altın Çağı" olarak bilinir. Elizabeth'in hükümdarlığı, denizcilik keşifleri ve koloni kurma girişimleriyle de karakterize edilir.

Elizabeth I, hayatı boyunca evlenmedi ve kendisine "Bakire Kraliçe" unvanı verildi. 24 Mart 1603'te Londra'da 69 yaşında öldü ve Tudor Hanedanı'nın son hükümdarı oldu. Ardılları olmayan Elizabeth, İskoçya Kralı I. James'e tahtı bıraktı ve böylece Stuart Hanedanlığı İngiltere'ye getirildi.