Küba'nın Jeolojik Tarihi ve Coğrafyası

Küba, Karayipler'in en büyük adasıdır ve Atlas Okyanusu'nun kuzeyinde, Meksika Körfezi'nin güneyinde yer alır. Ada, Büyük ve Küçük Antiller adaları arasındaki bir takımada olan Büyük Antiller'in bir parçasıdır.

Küba'nın jeolojik tarihi, Orta Amerika'nın ve Karayip Denizi'nin oluşumuyla yakından bağlantılıdır. Ada, yaklaşık 60-80 milyon yıl önce, Afrika ve Güney Amerika kıtaları arasındaki ayrılma sırasında oluştu.

Küba'nın temel jeolojik yapısı, volkanik ve tortul kayalardan oluşur. Kuzeydeki Sierra Maestra sıradağları, üç milyon yıldan daha eski bir volkanik faaliyet sonucu oluşmuştur. Adanın güney kesimi ise kireçtaşı, kumtaşı ve kil gibi tortul kayaçlardan oluşur.

Küba'nın coğrafyası, engebeli dağlardan verimli vadilere ve geniş ovalara kadar çeşitlilik gösterir. En yüksek noktası 1.974 metre yüksekliğindeki Pico Turquino'dur. Ada, tropik bir iklime sahiptir ve 3.500 kilometreden fazla kıyı şeridi vardır.

Küba'nın doğal kaynakları arasında nikel, kobalt, bakır ve krom bulunur. Ayrıca şeker kamışı, tütün ve kahve tarımıyla da tanınır. Ada, turizm açısından önemli bir destinasyondur ve güzel plajları, zengin kültürü ve tarihi yerleriyle ünlüdür.

Küba'nın jeolojik tarihi ve coğrafyası, ülkenin ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimini şekillendirmiştir. Volkanik toprakları tarıma elverişlidir ve kıyı şeridi turizm için önemli bir gelir kaynağıdır. Küba'nın jeolojik yapısı aynı zamanda ülkenin doğal afetler yaşama riskini de etkilemiştir.