Bir mukabil bekleyerek iyilik yapmak sizce doğru bir alışkanlık mıdır?

İyilik, insanlara güzellikler sunmaktır. Bu güzellikler mukabil beklenmeden yapılmalıdır. İslam dini insanların hem kendi faydalıkları ve güzelliklerini talep eder bununla birlikte tüm bir topluluğun iyi olmasını talep eder. Dinimiz ferdin ve topluluğun güzellikler arasında yaşaması için başkaları ve topluluğun hayrına olacak hususlar mevzusunda tavsiyelerde bulunur. Kişinin ve topluluğun kurtuluşuna vesile olacak davranışların büyük kısmında başkalarını düşünmek ve onlara iyilik yapmak bulunur. Toplum ve amme yararına çalışmak iyiliklerin en büyükleri içinde yer alır. İslam ahlakının ilkeleri ve kuralların tamamında hedef kişilerin ve topluluğun iyiliği mutluluğudur. Zekat, sadaka, fidye, kurban benzer biçimde maddi ibadetlerin temeline de bu iyilik düşüncesi konulmaktadır. Ayrıca oruç, namaz benzer biçimde ibadetlerin genel amacı arasında yeniden aynı iyilik laf konusudur.

Halk içinde, iyiliğe iyilik her ferdin karı, kötülüğe iyilik er ferdin harcı diye bir laf vardır. Bırakın iyiliği bir mukabil için yapmayı, kötülüğe bile iyilikle mukabil verilmesi beklenmektedir. Zaten kişi, iyiliğini mukabil için yaparsa o yakarma kapsamına girmez. Normalde, Rabbimizin rızasını kazandıracak olan iyiliklerin yapılması insan için yakarma kapsamına girer. İbadetlerin de karşılığı bu dünyada verilmez. Ahirette verilir. Ahiretteki mükafat da bu dünyadakinden kat ve kat daha fazladır. Yapılan iyiliğin karşılığı eğer bu dünyada iken alınırsa ahrette bir şey kalmaz. Allah’tan başkasından maddi bir beklenti içerisine girilerek yapılırsa, iyiliğin hayır ve hasenat olma özelliği kalkar, tinsel kıymetini yitirir, hayır olmaktan çıkar. İyiliklere karşı ancak tinsel olarak yakarma beklentisi olabilir.