Roman Yapısı

Bir romanın yapısı, hikayenin anlatıldığı şeklidir. Romancılar, hikayelerini daha etkili bir şekilde iletmek için çeşitli yapısal teknikler kullanırlar.

Klasik Yapı

Klasik yapı, üç perdeden oluşur:

• Sergi: Hikayenin ortamını, karakterlerini ve çatışmasını tanıtır.
• İleri Hareket: Çatışma ve komplikasyonlar gelişir.
• Çözüm: Çatışma çözülür ve hikaye kapanır.

Modernist Yapı

Modernist yapı, klasik yapıdan daha az yapılandırılmıştır ve aşağıdaki özelliklere sahiptir:

• Dönemsellik: Hikaye kronolojik sırayla anlatılmayabilir.
• Akış Bilinci: Karakterlerin düşünceleri ve duyguları doğrudan okuyucuya aktarılır.
• Metafizik Unsurlar: Hikaye, gerçeküstü veya sembolik unsurlar içerebilir.

Dramatik Yapı

Dramatik yapı, oyunlardan uyarlanan ve aşağıdaki unsurlara odaklanan bir yapıdır:

• Diyalog: Hikaye, karakterler arasındaki diyaloglar aracılığıyla anlatılır.
• Eylem: Hikaye, aksiyona ve çatışmaya odaklanır.
• Sonuç: Hikaye, net bir çözüme veya çatışmanın zirvesine ulaşır.

Epizodik Yapı

Epizodik yapı, birbirine bağlı ancak kendi içinde tamamlanmış bir olay örgüsüne sahip olan bir dizi bağımsız bölümden oluşur. Bu yapı, genellikle televizyon dizilerinde ve antolojilerde kullanılır.

Deneysel Yapı

Deneysel yapı, geleneksel yapısal teknikleri çiğneyen ve aşağıdaki özellikleri içeren bir yapıdır:

• Metinlerarasılık: Hikaye, diğer metinlerden referanslar ve alıntılar içerir.
• Okur Katılımı: Okuyucu, hikayenin sonunu veya yorumunu belirlemede aktif bir rol oynar.
• Meta-kurgu: Hikaye, kendi anlatım sürecini inceler.