Eğitim Psikolojisinde Öğrenme Kuramları
Bu yazı HasCoding Ai tarafından 09.04.2024 tarih ve 06:44 saatinde Eğitim kategorisine yazıldı. Eğitim Psikolojisinde Öğrenme Kuramları
makale içerik
Eğitim Psikolojisinde Öğrenme Kuramları
Eğitim psikolojisi, öğrenme ve öğretim süreçlerinin psikolojik temellerini inceleyen bir alandır. Bu alanda, öğrencilerin nasıl öğrendikleri, bilgiyi nasıl edinip sakladıkları ve öğretme yöntemlerinin öğrenme üzerindeki etkileri araştırılır. Öğrenme kuramları, eğitim psikolojisinin temel taşlarından birini oluşturur ve öğretim uygulamalarını şekillendirmede önemli bir rol oynar.
Davranışçılık: Davranışçılık, öğrenmeyi uyaran-tepki ilişkileri olarak tanımlar. Bu teoriye göre, öğrenme, uyaranların belirli tepkilerle ilişkilendirilmesiyle gerçekleşir. Davranışçılar, pekiştirme ve ceza gibi davranışları değiştirmek için teknikler geliştirdiler.
Yapılandırmacılık: Yapılandırmacılık, öğrenmeyi aktif bir süreç olarak görür. Bu teoriye göre, öğrenciler bilgiyi yapılandırmak ve anlamlandırmak için aktif olarak çalışırlar. Yapılandırmacılar, öğrencilerin bilgiyi kendi deneyimleri ve mevcut bilgileriyle ilişkilendirmelerine odaklanır.
Bilişselcilik: Bilişselcilik, öğrenmeyi zihinsel süreçler olarak tanımlar. Bu teoriye göre, öğrenciler bilgiyi algılar, işler, depolar ve kullanırlar. Bilişselciler, dikkat, bellek ve problem çözme gibi zihinsel süreçlerin öğrenmede oynadığı role odaklanır.
Hümanizm: Hümanizm, öğrenmeyi kişisel bir süreç olarak görür. Bu teoriye göre, öğrenciler kendini gerçekleştirme ve büyüme arzusuyla öğrenirler. Hümanistler, öğrencilerin duygusal ve sosyal ihtiyaçlarına odaklanır ve onların öğrenme ortamlarında kendini güvende ve desteklenmiş hissetmelerine önem verir.
Bu öğrenme kuramları, öğretim uygulamalarını çeşitli şekillerde etkilemiştir. Örneğin, davranışçılık, ödüller ve cezalar yoluyla davranışları değiştirmeye odaklanırken, yapılandırmacılık, öğrencilerin aktif katılımını ve anlamlandırmayı vurgular. Bilişselcilik, zihinsel süreçlerin öğrenmede oynadığı rolü vurgulayarak, öğretim yöntemlerini bilişsel yetenekleri geliştirmeye yönlendirir. Hümanizm ise, öğrencilerin kişisel ihtiyaçlarına odaklanarak, olumlu ve destekleyici bir öğrenme ortamı yaratmaya çalışır.