Einstein'ın Görelilik Teorisi: Özel Görelilik

Özel görelilik, Albert Einstein tarafından 1905 yılında geliştirilen bir fizik teoridir. Hareket halindeki gözlemciler arasındaki fizik yasalarının değişmez olduğunu öne sürer. Özel görelilik, klasik Newton fiziğinin yüksek hızlarda çöktüğü durumlarda geçerlidir.

Özel göreliliğin temel varsayımları şunlardır:

• Fizik yasaları tüm eylemsiz referans çerçevelerinde aynıdır.
• Işık hızı boş uzayda tüm gözlemciler için aynıdır.

Bu varsayımlardan şu sonuçlar çıkarılabilir:

• Zaman genişlemesi: Hareket halindeki saatler, durağan saatlerden daha yavaş çalışır.
• Uzunluk daralması: Hareket halindeki nesneler, hareket yönünde daha kısa görünürler.
• Kütle-enerji eşdeğerliği: Kütle ve enerji birbirine dönüştürülebilir; enerji E = mc² formülüyle kütleye eşittir.

Özel görelilik, uzay ve zamanın birbirinden bağımsız şeyler değil, tek bir sürekliliğin iki yönü olan uzay-zaman olduğunu gösterir. Ayrıca uzay ve zamanın gözlemcinin hareket durumuna bağlı olarak değiştiğini de ortaya koyar.