Anne-Baba ve Çocuk İlişkisi Nasıl Olmalıdır?

Çocukları dünyaya getirmek kadar, onları hayata hazırlamak da önemlidir. Ruh sağlığı yerinde ve özgüveni yüksek çocuklar yetiştirmek için her ailenin yapması ihtiyaç duyulan birtakım ince detaylar vardır. Çocukların aileden ayrı bir fert olduğu ve onların benliğinin aileden değişik gelişebileceği hesaba katılmalı, yetiştirirken benliğinin oluşması için yardımcı verilmelidir.

Bazı oldukça koruyucu ailelerin evlatları, büyüdüğünde çekingen ve ödlek olabilmekte ve aileden bağımsız hareket edememektedir. Belirli bir yaşa kadar çocuğa temel bilgiler verildikten sonra, büyüdüğünde ancak yol gösterici olmak ve tavsiyeler taktim etmek önemlidir. Sabırla evlatları dinleyerek, ‘’şu şekildeki yapsaydın, vaka şöyleki gelişebilirdi’’ benzer biçimde seçenekler taktim etmek, onları hem kırmayacak hem günlük yaşadıklarını tertipli anlatmasını sağlayacaktır. Çocuğu ile kuvvetli bağ kuramayan aileler, buluğluk döneminde oldukça fazla zorlukla karşılaşmakta ve günümüzde oldukça yaygınlaşan, zararı olan alışkanlıklardan evladı koruyamamaktadır.

0-3 YAŞ EBEVEYN ÇOCUK İLİŞKİSİ

Bebek dünyaya geldiği andan itibaren en yakınında aileyi görmekte ve muayyen bir yaşa kadar aileyi yansılamak ederek yaşamaktadır. 0-3 yaş arasındaki çocuklar çoğu zaman ailelerin oldukça koruyucu tavrı ile karşılaşır. Yeni yürümeye süregelen çocuk, düşmesin diye; yiyecek yemeyen çocuk, aç kalmasın diye; hastalanan çocuk, derhal iyileşsin diye aile derhal önlem alır.

Oysa, üzerine oldukça fazla titrenen çocuk aileyi bir müddet sonra kullanmaya başlamış olacak ve acıksa dahi oyun öneri edilsin diye yiyecek yemeyecektir. Bu yaşlarda, çocuğun üzerine fazla titrenmemeli ve uzaktan test edilmelidir. Yeni konuşmaya süregelen çocuk ile vakit ayırarak oyunlar oynamak önemlidir.

3-6 YAŞ ARASI EBEVEYN ÇOCUK İLİŞKİSİ

Bu yaş süreci evlatların oyunla yaşamı öğrenme dönemidir. Yine bu zamanda de çocuğa bolca zaman ayrılmalı ve benliğinin oluşmaya başladığı bu zamanda ona yardımcı olunmalıdır. Her gün muayyen bir müddet çocukla söyleşi edilmeli ve ebeveyn, çocuk ilişkisinde kopukluk yaşamamak için daha bu dönemlerde onun duygu dünyası öğrenilmelidir. 3-6 yaş arası çocuklarda zeka gelişiminin de oluştuğu yaşlardır. Bu yaşlarda zekasını geliştirecek, onları düşünmeye sevk edecek aktivitelere yönlendirmek önemlidir.

6-9 YAŞ EBEVEYN ÇOCUK İLİŞKİSİ

Çocukların ilk mühim deneyimleri, okulun başladığı yıllardır. Bu dönemde her zamankinden fazla yardıma gereksinimleri vardır. Okul evlatların, ilk kere farklı akranları ile karşılaşmasını ve onlarla kontakt kurmasını sağlayacaktır. Aile her akşam tertipli olarak çocukla söyleşi etmeli, gün arasında yaşamış olduğu vakaları beraber değerlendirmelidir. Yine bu zamanda çocuğa oldukça fazla koruyucu davranmamak, okuldayken her dakika ne yapıyor diye test etmemek önemlidir. Onun yeni dostlar edinmesine ve yeni sorumluluklar almasına izin vermek gerekir.

9-12 YAŞ EBEVEYN ÇOCUK İLİŞKİSİ

Çocuğun artık sosyalleştiği ve aileden bağımsız arkadaş ve dostlar edinmiş olduğu dönemdir. Çocuk az az aileden bağımsız hareket etmeye adım atar ve birtakım aileler bu durumu rahat kabullenemez. Bu dönemde çocukla devamlı kontakt halinde olmak, sabırla her gün olanları dinlemek ve yol gösterici olarak farklı tavsiyeler taktim etmek önemlidir. Çocuklar bu yaşta kendi varlıklarının ve kendi kişiliklerinin kabul edilmesi için birazcık asi olacaktır.

12-15 YAŞ EBEVEYN ÇOCUK İLİŞKİSİ

Çocukların ergenliğe ilk adımını attığı ve birazcık asileştiği dönemlerdir. Bu dönemde dikkat edilmezse çocuk aileden iyice uzaklaşır. Çocukla iyi kontakt oluşturmak önemlidir. Her yaptığını eleştirmeden sabırla dinlemek ve vakalara farklı tavsiyeler getirerek sonucun iyi mi değişeceği anlatılabilir. Unutulmamalıdır ki bu dönem, aileler kadar çocuk için de zordur.

15-18 YAŞ EBEVEYN ÇOCUK İLİŞKİSİ

Çocukların buluğluk sıkıntıları ve öğrenim yaşamının en zor olduğu yıllardır. Girdikleri birçok imtihan ve kontakt kurmuş oldukları insanoğlu vardır. Bu dönemde aileler çocukla iletişimi koparmamaya ve ders mevzusunda fazla sıkıştırmamaya itina göstermelidir. Anne baba beraber hareket etmeli; birinin desteklediği konular, ötekinin tepkisini çekmemelidir.