İyimser bir çocuk nasıl yetiştirilir

Çocuklarımızın kendilerine ve geleceğe güvenerek neşeli insanlar olarak büyümelerini dilemek için elimizden geleni yapıyoruz.

Fakat kendimiz durumu her zaman kontrol etmezsek, onlara dünyaya karşı böyle olumlu bir tutum aşılayabilir miyiz?

Okul programında böyle bir konu yok. Ancak, hiç kimse evde çocukken iyimserlik öğretmez. Bir psikolog ve koç olan Marina Melia, “Ebeveynlere çocuklarda hangi nitelikleri geliştirmek istediklerini sık sık soruyorum ve iyimserlikten hiç bahsetmediler” diyor. - Neden? Muhtemelen, bu kelime naiflik, eleştirel düşünme eksikliği, dünyaya pembe gözlüklerle bakma eğilimi anlamına geliyor. ” Aslında, yaşamı onaylayan bir tutum, ayık bir gerçeklik algısını iptal etmez, ancak zorluklara direnmeye ve hedeflere ulaşma istekliliğine katkıda bulunur.

Olumlu bir psikolog Oleg Sychev, “İyimser düşünme, özgüven, her soruna çözüm arama ve sebat etme yeteneğine dayanıyor” diyor. Fakat hayata farklı, kötümser bir bakış açısı olan ebeveynler bu çocuğa öğretebilir mi?

Bir yandan, çocuklar farkında olmadan dünyaya karşı tutumumuzu öğrenir, tutumları, eylemleri, duyguları benimser. Ancak öte yandan, “olumlu düşünme ilkelerini benimsemiş bir kötümser, muhtemelen“ öğrenilmiş bir iyimser ”, daha dengeli bir kişi, zorluklara ve yapıcılığa karşı dirençli” diyor Oleg Sychev. Dolayısıyla, bir çocuğun psikolojik olarak yetkin bir ebeveynden kendisine ve dünyaya karşı olumlu bir tutum sergileme şansı çok yüksektir.

1. İHTİYAÇLARINA CEVAP VERİN

Küçük bir çocuk dünyayı açar. Cesurca tanıdık ortamdan çıkar, dener, koklar, dokunur, ilk adımları atar. Denemesine izin vermek önemlidir, ancak yeterli değildir. Oleg Sychev, “Bir çocuğun bağımsız eylemlerden zevk alması ve aramalara olan ilgisini kaybetmemesi için, yetişkin desteğine, ihtiyaçlarına zamanında yanıt verilmesine ihtiyacı var” diyor. “Tersi durumda, önce sevdiklerinden sonra da tüm dünyadan en kötüsünü beklemeye alışır.”

Girişimlerini destekleyin, dinleyin, soruları yanıtlayın ve sizi mutlu eden şeyleri paylaşmayı unutmayın - müzik, doğa, okumaya katılın, ilgisini çekmesine izin verin. Hayatın büyük bir sevinç hazırladığı inancıyla büyümesine izin verin. Bu, gelecek için çabalamak için yeterlidir.

2. BAŞARI İNANCINI KORUMAK

Sık sık çözülemeyen sorunlarla karşılaşan bir çocuk hayal kırıklığı ve çaresizlik deneyimi yaşar ve umutsuz düşünceler gösterir: “Hala başarılı olamıyorum”, “Denemek hiç mantıklı değil”, “Acizim” vb. Ebeveynler ne yapmalı? Sonsuzca "Sen harikasın, yapabilirsin" demek için? Oleg Sychev, “Bir çocuğun görevi kendi gücü dahilindeyken, sonuca yakın olduğu ve azimden yoksun olduğu zaman övgü ve cesaretlendirme mantıklıdır” diye açıklıyor. “Ancak zorluklar bilgi ve beceri eksikliği veya eylemlerinde neyin değişeceğini anlama eksikliği ile ilişkiliyse, omzuna tokat atmamak, neyi ve nasıl yapılacağını nazikçe anlatmak, eksik olduğu bu beceri / bilgileri ustalaştırmaya yardımcı olacaktır.”

Çocuğa herhangi bir sorunun çözülebileceğini hissetmeye devam edin - kendi başlarına (daha fazla çaba gösterirseniz, daha fazla bilgi bulursanız, en iyi şekilde hareket etmeyi öğrenirseniz) veya başka birinin yardımıyla. Destek aramanın normal olduğunu, birçok görevin birlikte çözülebileceğini ve diğerlerinin ona yardımcı olmaktan ve genellikle birlikte bir şeyler yapmaktan mutluluk duyacağını hatırlatırız - harika!

3. TEPKİLERİNİZİ ANALİZ EDİN

Çocuklara genellikle hata ve hatalarında söylediğinizi fark eder misiniz? Marina Melia, “Kendi algılarımız büyük ölçüde tepkilerimize bağlı,” diye açıklıyor. Burada çocuk tökezledi ve düştü. Ne duyacak? İlk seçenek: “Ne kadar beceriksizsin! Tüm çocuklar çocuk gibidir ve bu kesinlikle tüm çarpmaları toplayacaktır. ” İkincisi: “Tamam, olur! Yol bozuk, dikkatli ol. "

Ya da başka bir örnek: bir okul çocuğu bir ikili getirdi. İlk tepki seçeneği: “Her zaman yanınızda. Açıkçası hiç bir şey düşünmüyorsun. ” İkincisi: “Muhtemelen, hazırlıksızsınız. Bir dahaki sefere örnekleri çözmeye daha fazla dikkat etmeye değer. ”

“İlk durumda, bir çocuk için her şeyin her zaman kötü olduğu inancını veriyoruz ve“ ne yaparsanız yapın, işe yaramaz ”diye açıklıyor uzman. - Ve ikincisinde, kötü bir deneyimin gelecekteki zorluklarla başa çıkmasına yardımcı olacağını biliyoruz. Ebeveyn olumlu mesajı: “Bunu nasıl düzelteceğimizi biliyoruz, geri dönmüyoruz, seçenekler arıyoruz ve iyi bir sonuç elde edeceğiz.”

4. AZİM ALIŞKANLIĞI GELİŞTİRİN

Sık görülen bir vaka: zar zor başarısızlıkla karşı karşıya olan bir çocuk başladığını terk eder. Ona hataları dramatize etmemeyi nasıl öğretirim? Oleg Sychev, “Onun görüşüne göre zorlukların sebebinin ne olduğunu sorun. “Böyle bir problemi çözmenin, amaçtan vazgeçmez ve çaba göstermezseniz edinilebilecek daha fazla çaba, daha fazla bilgi ve beceri gerektirdiği için bir yetenek meselesi olmadığını bulmasına yardımcı olun.”

Çaba ve azim rolünün vurgulanması özellikle önemlidir. “Asıl mesele pes etmemek! Şimdi işe yaramazsa, daha sonra anladığınız / gerekli bir şeyi öğrendiğinizde / size yardımcı olabilecek birini bulduğunuzda olur. ” Sonucun başarısı, çaba olarak övgüyü hak eden o kadar da değil: “Aferin! Çok çalıştı, bu sorunu çözerken çok şey öğrendi! Ve hak ettiğim bir sonuç elde ettim! ”Böyle bir övgü, azimin herhangi bir sorunun çözülmesine yardımcı olacağı fikrini güçlendirir.

Psikolog, “Sorunların nedenlerini tartışırken, diğer insanlarla olumsuz karşılaştırmalar yapmaktan kaçının” diye hatırlıyor. Kızınızdan “Masha kadar iyi çizmediğini” duyuyorsanız, hepimizin yetenekler, beceriler konusunda birbirimizden farklı olduğunu söyleyin, bu yüzden kendimizi başkalarıyla karşılaştırmak mantıklı değildir. Nihayetinde sonuca götüren tek gerçekten önemli fark, bir kişinin hedeflere ulaşmak için ne kadar çaba ve azim gösterdiği.

5. GÜVENLİ BİR ORTAMDA İLETİŞİMİ TEŞVİK EDİN.

Kötümser çocuklar, olumsuz beklentileri ve reddedilmeye duyarlılıkları nedeniyle diğer insanlarla ilişkilerde biraz daha az temas ve daha fazla kısıtlanmış olabilirler. Bazen utangaçlık gibi görünüyor. “İletişim kurmakta zorlanan utangaç bir çocuk, olumlu beklentilerini güçlendirecek her türlü deneyimden yararlanabilir,” dedi Oleg Sychev.

Her şeyden önce, ebeveynlerin kendileri olumsuz değerlendirmelerden kaçınmalı ve genellikle onunla, hatta mütevazı olanlarla olan başarılarını hatırlamalıdır. Ayrıca, iletişim durumlarını çocuğun kabul gördüğü ve saygı duyulduğu, yetkin hissettiği güvenli bir ortamda planlamanız önerilir. Çok sevdiği en sevdiğiniz çevrede küçük çocuklarla veya sınıflarla iletişim olabilir. Böyle rahat bir ortamda, çocuk başkalarından eleştiri ve kınamadan daha az korkar, daha olumlu duygular alır ve dünyaya ilgi ve umutla bakmaya alışır.