Fedakarlık

Fedakarlık adında bir durum hikayesi

            O gün güzel bir gündü.Kuş cıvıltılarıyla uyandı,kalkıp elini yüzünü yıkadı.sakin bir kişiliği vardı.

Acıktığını anlayınca  evinin altındaki pastaneye gider,sıcak bir poğaça alırdı.Çok yakın bir arkadaşı vardı adı Cesur  o bir alaska kurdu ve ona çok yardımcı olurdu.Onu eve bırakıp kapıdan çıktı.Merdivenlerden  dikkatlice indi.Pastaneye vardı,yeni çıkmış sıcak poğaçayı alıp tekrar dikkatlice eve gitti.Zar zor çayı hazırladı,elinde bir iki tane yara ve yanık izi vardı.Bu yara ve yanıklar eve yeni taşındığında olmuştu.Çayını ve poğaçasını aldı masaya oturup kahvaltısını yaptı.Sonra cesuru da alıp dışarıya çıktılar.Zaten gidecekleri yerler belliydi önce bir mezara gidip,tabi mezarın yerini Cesurla zar zor bulmuşlardı,başında bir iki dakika oturdu ve aldığı çiçekleri üzerine dikti,tabi bir iki gözyaşı da çiçeği sulamıştı zaten... Sonra oradan ayrıldılar,diğer durak hastane idi.Cesurda bu yeni şehre zar zor alıştığı için hastaneyi bulmak için biraz dolaşmışlardı.Sonunda hastaneye vardılar.Odayı buldular ona da yiyecek birşeyler getirdi ama nafile zaten onun yiyemeyeceğini biliyordu.Sadece içini rahatlatmak için yemek getiriyordu.Oradan da zar zor ayrılıp eve gitti.Yaşadıkları onun için çok zordu.Babasının ölümü,annesinin komada oluşu ve gözlerinin görmeyişi.

      Hayatta bazı fedakarlıklar yapılır,kimisi bu hayat için bacağını,kimi gözlerini,kimiside ailesini kaybeder.Ama onlar yaşamaya devam eder.Güçlerinin yettiği yere kadar.Ve o da bu hayat için gözlerini feda etmişti.