İLGİSİZ ÇOCUK

Bu hikaye ilgisiz kalan bir çocuğun kısa bir hikayesidir.

             Bir eylül akşamı yapraklar hışırdıyor, rüzgarın hafif esmesiyle sesi kulaklarda yankılanıyordu.’İkinci gün güzeldi’ diye günlüğüne yazdı…

   İsmi Güler  fakat şaka gibi yüzü gülmeyen birisiydi o . Çok şey yaşadı hayatta çok zorluklar atlattı.Kim olsa  gülemezdi zaten. O yoksul bir ailede büyüdü, her şeye izin verilmezdi katı kurallı bir ailenin çocuğuydu o.Çarşıda giderken hep diğer kızlara özenerek geçirdi günlerini. Kıyafetleri eskiydi komşular vermişlerdi zaten Babası çok tutumluydu kafayı parayla para harcamak konusunda tutumuyla  bozmuş bile olabilirdi.15 tl’lik bir tişörte eli gitse bir mağazada bir hafta boyunca evde lafı edilir durulurdu.Zavallı çareyi ağlamakta bulurdu.Çünkü yapabildiği en iyi şey oydu zaten.Zaman geçti büyüdü bu düzene alıştı yani kısmen yalan söylüyordu ufacık bir yere gitmek için bile. Belki ailesi bu kadar tutucu olmasaydı o da böyle yetişmezdi.Bu yüzden hiç erkek arkadaşı da olmadı değil oldu ama sevemedi o onu çünkü sevgi denen şeyi sadece filmlerde  ve sokakta görürdü.Ayrıca yalan ağzına yuva yapmıştı bu ilişkisine de yansıdı.sevemedi yani yara açtı gönlüne kapatamadı.Sorsanız’ hala kanar o yara’ der.Ama sonrada’ kanar ama içimde dışa vurmam’ der.Bazen cidden bu başına gelenlerden kendini suçlar.Bilmez ki suç onu büyütemeyen anne babasında.Kimse bir güne bir gün oturup onla konuşmaz nasılsın diye sormaz.O  içindekilerini  bir kağıda bir tuvale bazen de içide kalan o sevgiyi evcil hayvanına aktarır.EVET belki o gün günlüğüne günlüğüne ‘güzeldi’ yazmıştı ama güzel olan şey o gün ki anıları yaşadıkları deği güzel olan yaprakların hışırtısıydı.Çünkü her yalnız kaldığında  ağaçlar ona bu şarkıyı söyler dururdu.

Çocuklarınızı asla olur olmadık şeylerde kısıtlamayın.Çocukken aldığımız yaraların haddi hesabı yoktur.Gelecekte belki de hayatımızı tüm anlamıyla değiştirir.Çocuklarımızı kendi yaşadığımız döneme göre değil onların yaşadığı döneme göre yetiştirelim,eğitim verelim.