İnsanlardaki Karamsarlık *Deneme*

İnsanların ruhundaki karanlığın sebebi

 

Dünya;gelişmekte ve değişmekte olan bu dünya sadece teknoloji ,kıyafet ,istekler ve ihtiyaçların değişmesiyle mi gelişir?Yoksa geriler mi?

İnsanların birbirine olan sevgi saygı anlayışı yardımseverliğin küçümsendiği iyiliğin bir zayıflık olarak görüldüğü kötü insanların daha kötü insanları baş tacı ettiği bu dünya ortamı; hayvanı kadını erkeği çocuğu farketmeksizin acı çektiği katlediği öldürüldüğü bu dünya ortamı,insanların hissizleştiği,empati denen o duygunun gelişmediği insanın insana acı çektirdiği aç bıraktığı gözlerinin içine bakarak korkmadan bir sosyopatlaşmışcasına acı çektirdiği bu dünya ortamı....

 

Bir insan hayal edin duyguları yok acı hissetmeyen , yaşanan olaylara tepkisiz ,düşüncesiz,empati yoksunu bu varlığa hala insan diyebilir miyiz?Bir masadan ,duvardan ne farkı kalır?Bu insanın kendi elinde midir,Yoksa çevre mi insanı böyle olmaya iter?Sokakta her hangi bir yerde bir olay gördüğümüzde olaya dahil olmaya korkarız ya görmezden geliriz ya da tepkisiz bir şekilde oradan uzaklaşırız bunun nedeni ya kendi başımızı da belaya sokmamak için ya da gerçekten artık böyle olaylara alışık olduğumuz alıştırıldığımız için verdiğimiz tepkinin vücudu harekete geçirememe yetkisidir.

Bazı insanlar vardır gözlerinin içine bakınca hatta yüzlerine bakınca aydınlık huzur ve o insana karşı güven hissedersiniz,bunun zıttı olarak bazı insanların ruhu kapkaranlıktır, bunu hissedersiniz, eğer birazcık dikkatli bakarsanız bu insanların yüzüne gözlerindeki o karamsarlığı kötülüğü görürsünüz. Neden? İnsan neden kötü ve hissiz olmayı tercih eder? Bu onları daha güçlü, egolarını doyuracak kadar güçlü yapmaz. Kötü insanlar bir zamanlar görebileceğiniz en iyi insanlardı belki de zaman yaşanılan zor durumlar kullanılmak iyiliğin suistimal edilmesi hep kötülük görmeleri mi bu insanları kötü yapmıştır?Sahi kötü nedir? İnsanlara kötü davranmak,aşağılamak bu insanı kötü yapar mı yoksa herhangi bir kötülüğe karşı kendini koruma çabası mıdır bu?

İnsan Kötülüğe karşı kendini kötü olarak mı çözmeye çalışır?Bu çivi çiviyi söker atasözünün izinden gitmek midir?Peki her atasözünün doğruluk değeri nedir?İnsanlar kötülüğe o kadar alışmış ki artık insanların fıtratına işlemiş. İyiliğin karşılığının kötülük olduğunu hepimiz ezberlemiş ezberlemiş olmasak bile bize öğretilmiş.

Keşke değişen ve gelişen dünyamızda robotlara insanlık öğretmek yerine insanlar az da olsa kendilerine ya da bu açıdan yoksun insanlara insanlık dersi verseler ve öğretseler. Belki böylelikle dünyamızdan kötülük tanımı silinir .O zaman iyiliğin anlamı ve amacı kalır mı? Kötülük ve iyilik birbirine zıt ve tamamlayan kelimelerdir. Siyah olmadan beyaz olmaz fakat beyaz grileşmeye başladığı zaman bu içinden çıkılmaz bir durum alır. Bir yazıda okumuştum bir gün iyilik ve kötülük iki yakın arkadaşmış ,kötülük iyiliği kandırıp bir bir kuyuya atmış ve kıyafetlerini çalmış iyilik iyi kötü o kuyudan çıkmayı başarmış. İyiliği çıplak gören vatandaşlar onu ayıplamış hor görmüş zayıf görmüş,iyiliğin kıyafetlerini giyen kötülük insanları basit bir şekilde kandırmış ne de olsa iyiliğin kıyafetleriyle kamufle olmuştur.Günümüzde de bu böyle devam etmiştir.Fakat ileride böyle devam etmesi tamamen insanın kendisine kalmış bir düşünce...