İşletim Sistemi Yapısı

Bir işletim sistemi, bir bilgisayar sisteminin donanımını ve yazılım kaynaklarını yöneten ve kontrol eden temel bir yazılımdır. İşletim sistemleri, kullanıcı ile bilgisayar arasında bir arabirim görevi görerek, kullanıcıların bilgisayarlarını kullanmalarını ve görevlerini yerine getirmelerini sağlar.

Tipik bir işletim sistemi şu bileşenlerden oluşur:

• Çekirdek: İşletim sisteminin temel bileşenidir ve donanım kaynaklarına erişim sağlar, süreçleri yönetir ve bellek yönetimi gibi temel hizmetleri gerçekleştirir.
• Kabuk: Kullanıcıların işletim sistemiyle etkileşime girmelerine izin veren bir komut satırı arayüzü veya grafik kullanıcı arayüzü sağlar.
• Dosya sistemi: Dosyaların ve dizinlerin bilgisayarın depolama aygıtında nasıl düzenlendiğini ve erişildiğini yönetir.
• Aygıt sürücüleri: İşletim sisteminin donanım aygıtlarıyla iletişim kurmasını sağlayan özel yazılımdır.
• Kullanıcı arayüzü: Kullanıcıların işletim sistemiyle ve uygulamalarla etkileşime girmelerini sağlayan bir grafiksel arayüz veya metin tabanlı arayüzdür.

Başlıca işletim sistemi türleri şunlardır:

• Çok kullanıcılı: Birden fazla kullanıcının aynı anda bilgisayara erişmesine ve paylaşmasına izin verir (örn. Unix, Linux).
• Tek kullanıcılı: Yalnızca bir kullanıcının bilgisayara erişmesine izin verir (örn. MS-DOS, Windows).
• Gerçek zamanlı: Kritik olaylara anında yanıt vermesi gereken sistemler için tasarlanmıştır (örn. uçak kontrol sistemleri, tıbbi cihazlar).
• Dağıtılmış: Çok sayıda bilgisayarı birbirine bağlayan ve tek bir işletim sistemi altında çalışmasını sağlayan sistemlerdir (örn. Hadoop, Kubernetes).

İşletim sistemleri, bilgisayar sistemlerinin verimli ve etkili bir şekilde çalışması için hayati önem taşır. Donanım kaynaklarını yönetmek, kullanıcıların görevlerini gerçekleştirmelerine yardımcı olmak ve güvenlik ve veri bütünlüğü sağlamak gibi çok çeşitli işlevler gerçekleştirirler.