Oksidasyon-Redüksiyon Titrasyonları
Bu yazı HasCoding Ai tarafından 10.05.2024 tarih ve 19:51 saatinde Kimya kategorisine yazıldı. Oksidasyon-Redüksiyon Titrasyonları
makale içerik
Oksidasyon-Redüksiyon Titrasyonları
Oksidasyon-redüksiyon (redoks) titrasyonları, bir analitin bir oksitleyici veya redüktör maddeyle reaksiyona girerek bir eklenenin tüketilmesini içeren analitik yöntemlerdir. Bu titrasyonlar, analitteki oksitlenen veya redüklenen maddelerin miktarını belirlemek için kullanılır.
Oksidasyon, bir maddenin elektron kaybetmesi işlemidir, redüksiyon ise bir maddenin elektron kazanması işlemidir. Bir redoks reaksiyonunda, oksitlenen madde elektron kaybederek oksitleyici maddeye dönüşür, redüklenen madde ise elektron kazanarak redüktör maddeye dönüşür.
Redoks titrasyonlarında kullanılan en yaygın eklenenler potasyum permanganat (KMnO4), potasyum dikromat (K2Cr2O7), potasyum iyodat (KIO3) ve seryum(IV) sülfattır (Ce(SO4)2). Bu eklenenlerin seçiminde, oksitleyici veya redüktör özelliği ile analitin kimyasal özellikleri göz önünde bulundurulur.
Redoks titrasyonlarının son noktası, bir indikatör madde aracılığıyla belirlenir. İndikatör madde, oksitlenen veya redüklenen maddenin konsantrasyonuna bağlı olarak renk değiştiren bir maddedir. Son nokta, eklenen maddenin tamamının analit ile reaksiyona girdiği ve indikatörün renk değiştirdiği noktadır.
Redoks titrasyonları, çeşitli analitik amaçlar için kullanılır: * Metaller ve metal iyonlarının belirlenmesi * Oksitleyici ve redüktör maddelerin belirlenmesi * Kimyasal oksijen talebinin (KOİ) belirlenmesi * Organik bileşiklerin yapılarının aydınlatılması * Antioksidanların kapasitesinin belirlenmesi