Fonksiyonel Programlama Paradigmı

Fonksiyonel programlama paradigmı, değişken durumunu değiştirmek yerine matematiksel fonksiyonlara ve ifade değerlendirmelerine odaklanan bir programlama yaklaşımıdır. Bu paradigma, verileri değiştirmez, bunun yerine yeni veriler üretir.

Fonksiyonel programlama dilleri, değişkenlere değer atama ve bunları değiştirme gibi kavramları desteklemez. Bunun yerine, fonksiyonlar saf olmalıdır, yani yan etkileri olmamalıdır ve her zaman aynı girdiler için aynı çıktıyı vermelidirler.

Fonksiyonel programlama, aşağıdaki temel kavramları içerir:

• Kalıcısızlık (Immutable): Değişkenler, değerleri değiştirilemez değerlerdir.
• Birinci Sınıf Fonksiyonlar: Fonksiyonlar, diğer veri türleri gibi birinci sınıf nesnelerdir.
• Desen Eşleştirme: Verileri analiz etmek ve farklı durumlarla başa çıkmak için kullanılır.
• Tembel Değerlendirme: Değerler, ihtiyaç duyulana kadar hesaplanmaz, bu da belleği korur ve verimliliği artırır.

Fonksiyonel programlamanın avantajları şunlardır:

• Mantenabilite: Değişken durumu olmadığından bakım kolaydır.
• Hata Ayıklama: Saf fonksiyonlar, hata ayıklamayı basitleştirir.
• Paralelleşme: Yan etkiler olmadığından fonksiyonlar kolayca paralelleştirilebilir.
• Formal Doğrulama: Fonksiyonların matematiksel özelliklerini doğrulamak daha kolaydır.

Fonksiyonel programlama, veri işleme, paralel programlama ve yapay zeka gibi çeşitli alanlarda kullanılır. Örnek fonksiyonel programlama dilleri şunlardır:

• Haskell
• Scala
• Lisp
• F#
• Erlang