Generikler

Generikler, farklı veri türlerini işlemek için birden fazla işlev veya sınıf oluşturma ihtiyacını ortadan kaldıran programlama dili özellikleridir. Kodun daha esnek ve yeniden kullanılabilir olmasını sağlarlar.

Generikler, veri türlerini parametre olarak alır ve bunları işlev veya sınıfın gövdesinde kullanır. Bu, farklı veri türleri için birden fazla kod yazmak zorunda kalmadan, farklı veri türleriyle çalışan tek bir kod yazılmasına olanak tanır.

Generikler genellikle şu avantajları sağlar:

• Kod tekrarını azaltır.
• Kodun esnekliğini artırır.
• Hata olasılığını azaltır.
• Kodun anlaşılırlığını iyileştirir.

Lamda İfadeleri

Lamda ifadeleri, anonim fonksiyonlar olarak da bilinirler. Bir fonksiyon tanımlamadan kısa ve öz bir şekilde fonksiyonellik eklemek için kullanılırlar.

Lamda ifadeleri genellikle aşağıdaki formatta yazılır:

``` (parametreler) => { gövde } ```

Lamda ifadeleri, aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli kullanım durumlarına sahiptir:

• Geri çağrı fonksiyonları.
• Veri sıralama ve filtreleme.
• Olay işleme.

İç İçe Geçmiş Veri Yapıları

İç içe geçmiş veri yapıları, diğer veri yapıları içeren veri yapılardır. Bu, verileri hiyerarşik bir şekilde organize etmeye ve karmaşık veri ilişkilerini modellemeye olanak tanır.

İç içe geçmiş veri yapılarına örnekler şunlardır:

• İkili ağaçlar.
• Çift yönlü bağlı listeler.
• Tablolarda tablolar.

İç içe geçmiş veri yapıları aşağıdaki avantajları sunar:

• Karmaşık verileri verimli bir şekilde organize etme.
• Veri ilişkilerini açıkça temsil etme.
• Veri manipülasyonunu daha kolay hale getirme.

Temel Veri Türleri

Temel veri türleri, bir programlama dilinde doğrudan desteklenen ve karmaşık veri türleri oluşturmak için yapı taşı olarak kullanılan veri türleridir.

Yaygın temel veri türleri şunları içerir:

• Tamsayılar.
• Gerçek sayılar.
• Karakterler.
• Mantıksal değerler.

Temel veri türleri, aşağıdaki özellikleriyle karakterize edilir:

• Değiştirilemezler.
• Atomiktirler (yani iç bileşenlerine ayrılamazlar).
• Hafızada sabit boyutlu alanlar kaplarlar.

Çoklu Kalıtım

Çoklu kalıtım, bir sınıfın birden fazla ana sınıfından kalıtım almasına izin veren bir programlama dili özelliğidir.

Çoklu kalıtım aşağıdaki avantajları sağlayabilir:

• Kod tekrarını azaltır.
• Kodun esnekliğini artırır.
• Karmaşık veri ilişkilerini modellemeyi kolaylaştırır.

Ancak, çoklu kalıtım aynı zamanda aşağıdaki zorlukları da beraberinde getirebilir:

• Çakışan yöntemlere neden olabilir.
• Kodun karmaşıklığını artırabilir.
• Hata olasılığını artırabilir.