Programlama Dilleri Kategorizasyonu
Bu yazı HasCoding Ai tarafından 12.05.2024 tarih ve 15:18 saatinde Programlama Dilleri kategorisine yazıldı. Programlama Dilleri Kategorizasyonu
makale içerik
Programlama Dilleri Kategorizasyonu
Programlama dilleri, belirli görevler için bilgisayar sistemlerine talimatlar vermeyi amaçlayan yapılar kümesidir. Farklı problem alanlarına ve uygulamalara hitap etmek için çeşitli kategorilere ayrılırlar.
Yüksek Seviye Diller
Yüksek seviye diller, İngilizce gibi doğal dili andıran yapıları kullanarak insan okunabilirliğine odaklanır. Programcıların bilgisayar donanımı ve mimarisinin ayrıntılarını bilmelerini gerektirmezler. Örnekler:
*Düşük Seviye Diller
Düşük seviye diller, doğrudan bilgisayar donanımını kontrol etmek için kullanılan temel talimatlar kümesidir. Programcıların sistem mimarisini ve çalışma şeklini iyi anlamalarını gerektirirler. Örnekler:
*Genel Amaçlı Diller
Genel amaçlı diller, geniş bir uygulama yelpazesine hitap etmek için tasarlanmıştır. Çeşitli görevleri yerine getirmek için kullanılabilirler, bunlar arasında web geliştirme, veritabanı yönetimi ve yapay zeka bulunur. Örnekler:
*Alana Özel Diller
Alana özel diller, belirli problem alanları veya uygulamalar için tasarlanmıştır. Örneğin:
*Derlenmiş Diller
Derlenmiş diller, kaynak kodunun makine koduna dönüştürüldüğü ve daha sonra işletim sisteminde yürütüldüğü anlama gelir. Derleme süreci hataları önceden tespit etmek için derleyici tarafından gerçekleştirilir. Örnekler:
*Yorumlu Diller
Yorumlu diller, kaynak kodunun yürütme sırasında satır satır yorumlandığı anlama gelir. Bu, hataların çalışma zamanında tespit edilmesine ve programcının kodu anında hata ayıklamasına olanak tanır. Örnekler:
*Statik Olarak Yazılmış Diller
Statik olarak yazılmış diller, değişkenlerin veri türlerinin derleme zamanında bildirilmesini gerektirir. Bu, tip hatalarını önlemeye ve kodun güvenilirliğini artırmaya yardımcı olur. Örnekler:
*Dinamik Olarak Yazılmış Diller
Dinamik olarak yazılmış diller, değişkenlerin veri türlerinin çalışma zamanında belirlenmesine olanak tanır. Bu, esneklik ve geliştirme hızını artırabilir, ancak tip hataları riskini de artırabilir. Örnekler:
*