Yığın Ayırma ve Yığın Yönetimi

Yığın tahsisi, programın çalışması sırasında dinamik olarak bellek tahsis etmek için kullanılan bir bellek yönetimi tekniğidir. Yığın, program tarafından istediği zaman kullanılabilen ayrılmamış bir bellek alanıdır. İşletim sistemi, programın ne kadar belleğe ihtiyacı olduğunu takip eder ve yığından ihtiyaç duyulduğunda bellek tahsis eder veya serbest bırakır.

Yığın yığın tahsisini yönetmek için kullanılır. Programcılar bellek tahsis etmek için new anahtar sözcüğünü ve belleği serbest bırakmak için delete anahtar sözcüğünü kullanır. Yığın, ayrılmamış belleğin bir listesini tutar ve yığından bellek ayrıldığında listeyi günceller.

Yığın tahsisi, dinamik bellek kullanımını kolaylaştırır, ancak aynı zamanda bellek sızıntılarına ve çökmelere yol açabilir. Bellek sızıntıları, programın artık kullanmadığı ancak yığın tarafından serbest bırakılmayan bellek bloklarının oluştuğunda ortaya çıkar. Çökmeler, programın belleğe erişmeye çalıştığı ve yığının bellek ayırmadığı durumlarda ortaya çıkar.

Bellek sızıntıları ve çökmeleri önlemek için geliştiriciler dikkatli bir bellek yönetimi uygulamalıdır. Bu, bellek tahsisi ve serbest bırakma işlemlerini denetlemeyi, bellek kullanımını izlemeyi ve bellek hatalarını tespit etmeyi içerir.

İşaretçi Aritmetiği

İşaretçi aritmetiği, işaretçileri değişkenlere veya dizilere eklemek veya çıkarmak için kullanılan bir işlemdir. C ve C++ gibi dillerde kullanılır ve bellek yönetimi ve veri yapıları gibi gelişmiş programlama tekniklerinin uygulanmasında kullanılır.

İşaretçi aritmetiği, bir işaretçinin tuttuğu adresin değerini değiştirir. Örneğin, bir işaretçi bir dizinin ilk öğesine işaret ediyorsa, işaretçiye 1 eklemek bir sonraki öğeye işaret etmesine neden olur.

İşaretçi aritmetiği güçlü bir araçtır, ancak dikkatli kullanılmalıdır. İşaretçi aritmetiği, geçersiz bellek adreslerine işaret eden işaretçiler oluşturabilir ve bu da çökmelere veya diğer sorunlara yol açabilir.

İşaretçi aritmetiği kullanırken geliştiriciler aşağıdaki kurallara uymalıdır:

* İşaretçi aritmetiğini yalnızca geçerli diziler veya diğer veri yapıları üzerinde kullanın. * İşaretçi aritmetiğini dikkatli bir şekilde kullanın ve geçersiz bellek adreslerine işaret eden işaretçiler oluşturmaktan kaçının.

Çoklu İş Parçacığı Programlama

Çoklu iş parçacığı programlama, birden fazla iş parçacığının eşzamanlı olarak çalıştığı bir programlama tekniğidir. İş parçacıkları, bir programın bağımsız olarak çalışan parçalarıdır ve bir işletim sistemi tarafından planlanır ve yönetilir.

Çoklu iş parçacığı programlama, eşzamanlılık gerektiren görevler için kullanılır. Örneğin, bir web sunucusu birden fazla istemciye aynı anda hizmet verebilir veya bir görüntü işleme programı birden fazla görüntüyü aynı anda işleyebilir.

Çoklu iş parçacığı programlama, gelişmiş bir programlama tekniğidir ve aşağıdaki zorlukları beraberinde getirir:

* İş parçacığı eşgüdümlü içselleştirme: İş parçacıklarının doğru bir şekilde iletişim kurmasını ve kaynakları paylaşmasını sağlamak. * Yarış koşulları: Birden fazla iş parçacığının aynı kaynağa aynı anda erişmeye çalıştığı ve öngörülemeyen sonuçlara yol açtığı durumlar. * Çıkmazlar: Birden fazla iş parçacığının birbirini beklediği ve hiçbiri çalışamadığı durumlar.

Bu zorlukların üstesinden gelmek için geliştiriciler aşağıdaki teknikleri kullanabilir:

* Kilitler ve mütüler: İş parçacıklarının kaynaklara erişimini kontrol etmek için. * Koşullu değişkenler: İş parçacıklarının belirli koşullar karşılanana kadar beklemesini sağlamak için. * Mesaj kuyruğu: İş parçacıkları arasında iletişim kurmak için.