İşverenler ve meslektaşlar kıyafetlerimizi nasıl “okur”

Kıyafet, saç modeli, makyaj, aksesuarlar - işe alım yapanların anında şifresini çözen bir kod.

Bir aday görür görmez, şirket ortamına girip girmeyeceğini bilir.

Başkalarına ilişkin algımız özneldir, ancak aynı değilse algıladığımız, sonra çok benzer sinyaller vardır. Kıyafet, saç modeli, makyaj, aksesuarlar ve sunma şeklimiz, göründüğümüzden daha fazla söz ediyor. Görünüşe göre, işe alan kişi hakkında çok şey biliyor.

• Renklerin zıt bir kombinasyonu, baskın, otoriter bir insanın imajını yaratır.
• Pastel renkler bir uyum ve barış duygusu uyandırır. Nane, mercan, turkuaz tonları ve makyaj renkleri muhatapların ilgisini çekmeye yardımcı oluyor.
• Karanlık giysiler gözlemciye bir katılık ve güvenilirlik hissi verir.

... Ve ne için uğraştığımızla ilgili.

• Başarılı bir üst yönetici olan bukleler, fırfırlar ve çiçeklerle elbise giymiş bir kadınla görmek zor.
• Pahalı markaların logoları, dikkat çekici saatler ve kol düğmeleri, ayrıntılı ayakkabılar ve masaya özenle yerleştirilmiş en son modelin bir tableti ve tableti, yeni adayın hayatının anlamını etkilemek olduğunu gösteriyor. Gösteri niteliği taşıyan insanlar, özellikle işyerinde en iyi yöneticiler değildir.
• Görünüşdeki aşırı doğruluk, yalnızca her şeyi düzene sokma tutkusunun bir tezahürü değil, aynı zamanda adayın saldırganlık salgınlarına eğilimli olabileceğinin de bir işaretidir.

Arkadaş ya da düşman

Görünüşümüz etrafımızdakilere ve nasıl yaşadığımıza işaret ediyor. Kıyafet kodunun ilk görevi, herhangi bir şirkette halka açık ya da gizlice var olan, şirketin imajını oluşturmaktır. Büyük şirketler, özellikle finansal şirketler, klasik stile dayalı zor bir kıyafet kodu getirmektedir. Bu dış dünya için bir işarettir: “ortak çalışma standartlarını takip ediyoruz”, “organizasyona değer veriyoruz”, “düzenlemeler ve hassas uygulama bizim için yaratıcılık özgürlüğünden daha önemlidir”.

Müşterilerle çalışanlar için en katı kıyafet yönetmeliği kısıtlamaları

Çorap rengi, takıların büyüklüğü ve sayısı, oje rengi gibi her şey düzenlenir.

Üst düzey yöneticiler için kıyafet kodu çok daha yumuşaktır ve kurumsal renklerde kravat ve atkı giymeyi içermez. Bu aynı zamanda bir tür işarettir: "Kurumsal değerlere bağlıyım, ancak ön bürodan daha fazla hak ve hareket özgürlüğüne sahibim." Bazı büyük BT şirketlerinde, klasik kıyafet giymenin yasaklanması vardır. Bu, şirketin yaratıcılık, açıklık ve erişilebilirliğe değer verdiğinin bir göstergesidir.

Hit veya cevapsız

Kıyafet kodunun ikinci görevi, çalışanları tek bir davranış modeline getirmek. Şirket tarafından kabul edilen kıyafet kuralları çalışanlara onlardan ne beklendiğini gösterir.

Değerleriniz özgürlük, yaratıcılık, yenilik ise hoş geldiniz, mavi pantolon ve eteklerimiz, beyaz gömleklerimiz ve yeşil kravatlarımız var. Bir işçi raflara konacak her şeyi seviyorsa, turuncu botlarla dövmeli genç erkeklerin koridorlardan aşağıya aktığı bir ofisi olmaz.

Bir çalışan şirketin görsel koduna uymuyorsa ve stilini değiştirmek istemiyorsa, tecrit edilecek

Size bir örnek vereyim: Bir keresinde “biz kaosuz, özgürlüğümüz ve dostluğuz” şirketinde, ilk günlerde şeritli üç parçalı bir takım elbise ve kol düğmeleriyle işyerinde ortaya çıkan siparişi geri yüklemek için çok organize ve sistematik bir üst yönetici aldık. Denim ofisi üzgün. Birkaç hafta sonra, yönetici alnındaki saç çizgisini, kaşları ve manikürü düzeltti. Ayrı bayanlar utangaç bir şekilde ellerini masanın altına sakladı.

Birkaç ay ara verdikten sonra, yeni gelen, yönetim ekibine neden kabul edilmediğini sormaya başladı ve üç parçalı takım elbiseleri en azından geçici olarak değiştirmeleri için hassas bir öneri aldı. Yönetici bu tavsiyeye uymadı ve kategorik olarak tarzı değiştirmeyi reddetti. İşe bakış ve tutum modeli olmak istedi. Altı ay sonra şirketten ayrıldı.