Sevilen birinin ölümünden bu yana dört yıl geçti ve hala yalnızım

Dört yıl önce, ciddi bir hastalıktan sonra, sevgili bir adam öldü. Biz evli değildik, ilişki zordu. Birkaç kez ayrılmış. Ölümünden iki yıl sonra cinsel isteklere bağlı değildim. Ama zaman geçti ve ben samimiyet istediğimi fark ettim ama daha önce hoşlanan erkekler artık etkilenmiyor. Her zaman kolayca cinsel bir ilişkiye girdim, ancak şimdi kime ihtiyacım olduğunu anlayamıyorum. Özel hayatım ve arzularım, sevilen birinin ölümünden "önce ve sonra" olarak ayrıldı. Neden ve ne yapacağımı şimdi anlamıyorum.

Svetlana, 49 yaşındayım

Bir dostunu, bir erkeği, umudunu kaybettin. Sahip olduğun ve sahip olabileceğin hayatı kaybettin. Zor bir ilişkiye rağmen, keder yaşıyorsun. Tabii ki, bu cinsel isteği etkiliyor, iki yıl boyunca hiçbir gücü yoktu. Ve hala cinsel enerjinin yönlendirildiği hiç kimse yok. Ama sonra beden ve ruh, “See You” kitabından Jojo Moyes sözleriyle yalnızca “yıllarca sürünen sabahınız” düzelmeye başladı. Hala erkeğine, hala onunla birlikte.

Ancak, o artık orada değil, ama sen kaldın ve yolun devam ediyor. Kitabı Cheryl Sandberg ve Adam Grant tarafından okumanızı öneririm, "Plan B. Talihsizliğe nasıl dayanılır, güç toplanır ve yeniden yaşam sevinci olur". Kendisini anlamaya ve hayata yeni bir şekilde bakmaya yardımcı olacak.

Eşinizin yaşadıklarını bilinçsizce deneyimlemek istediğinizi bilmiyor olabilirsiniz. Onunla bırak. Ya da samimiyeti reddetme, çünkü hiçbir erkek size bu kadar karmaşık bir ilişki öneremez. Ancak vücut, değişme zamanının geldiğini söylüyor. "Sonra" zaten geldi. O burada ve şimdi. Gerçek insanlarla iletişim kurma hakkınızı inkar etmeyin.

Bu erkekler hakkında değil. Siz sadece onlarla ilgilenmenize izin vermeyin. Sağlıklılar ve onlarla zor değil. Ama yakınlar ve yaşıyorlar. Onlara bir şans ver. Belki de neşe ve zevk hemen gelmeyecek. Fakat yerinde kalmak kendini gömmek gibidir.