Esnaflara verilen cezaların uzlaştırıcı ve eğitici olmasının amacı neler olabilir?

Osmanlı Devleti tecim ve esnaf ilişkilerinin sıhhatli yürütülmesine büyük ehemmiyet vermiştir. ilk olarak meslek gruplarının, dizgesel bir biçimde eğitilmesi ve peşinden bu grupların denetlenmesi maksadıyla Loca Teşkilatları kurulmuştur. Bu teşkilatlar, değişik meslek gruplarından değişik temsilciler ile teşkil edilmiştir.

Esnaf ve zanaatkarların denetlenmesi amacıyla, Fütüvvetname ismi verilen meslek kuralları kanunu oluşturulmuştur. Buna göre, muayyen bir standardın sağlanması gaye edinilmiştir. Ayrıca kontrol kolaylaşmıştır.



Osmanlı Devletinde muayyen bir kabahat karşılığı olarak, bedensel ve mali yükümlülükler uygulanmıştır. Buna göre, nizama uymayan esnaflara uyarma cezası verilerek uyarma edilirdi. Hileli mal üreterek tüketicinin istismarı niteliğinde ise, esnaf bütün çarşı ve pazar içinde teşhir edilirdi. Bu uygulamalar ile gaye, caydırıcı bir biçimde ıslah etmekti.



Çevreyi rahatsız eden esnaflara, kayıtsız bir biçimde dükkan açan esnaflara iş yerini kapatma cezası verilirdi.



Ödenmesi ihtiyaç duyulan verginin ödenmemesi, üretim yapmamak, sahtekarca ve ahlaksızca davranışlar, fitne yaymak, öteki esnaflara fena laf ve davranışta bulunulması niteliğinde lonca tarafınca yada direkt kadı tarafınca meslekten ihraç edilme cezaları uygulanmıştır.



Kaçakçılık ve benzeri durumlarda ne olursa olsun hoşgörme gösterilmemiştir. Kaçakçılık niteliğinde, esnaftan karşı yandan almış olduğu para alınarak, malına el konulmuştur.



Belirli fiyat üstünde fiyat belirleyen yada karaborsacılık icra eden esnaf, patak cezası ile cezalandırılırdı. Kural ve nizamı bozan bilhassa ekmek imalatçısı esnafı, patak başlangıç olmak suretiyle idama kadar giden cezalar ile muhatap olabilmekteydi.



Osmanlı Devleti bu uygulamalar ile esnafın meslek etiğine müsait üretim yapmasını sağlanmıştır.