Konar göçerlere karşı korunmak isteyen yerleşik toplumların aldıkları tedbirler neler olabilir?

Öncelikle göçebe ve yerleşik ömür tarzlarının kıyaslamasını yapmamız daha doğru olacaktır. Göçebe ömür tarzını benimseyen topluluklar; atlıdırlar, yerleşik yaşayanlarla ticari ilişkiler kurarlar, belli bir yerde durağan kalmazlar, çadırlarda yaşarlar, geçim kaynakları hayvancılıktır ve savaşçı kimliği ile bilinirler. Yerleşik ömür tarzını benimseyen topluluklar ise; durağan bir bölgede yaşarlar, çadırda değil de evlerde yaşarlar, tecim temel geçim kaynaklarıdır ve hayvancılık ve tarımla da ilgilidirler.

Her iki camiasında beraber ömür sürdükleri zamana baktığımızda kıtlığın baş gösterdiği zamanlar özellikle, birbirleri ile savaşmışlardır. Kıtlık yüzünden takım biçemez hale gelen yerleşik toplum, göçebeler ile ticari ilişkileri askıya aldıklarında göçebelerin yağma ve harp tehdidi ile karşılaşmışlardır. Bazen de test altında katılımı mühim olan stratejik bölgeler, yerleşik camianın hedefi olup, göçebelere karşı onların da harp taktikleri misal alınarak harp açılmıştır.

Her iki camianın kendi iç mücadeleleri olsa da yeniden de her iki camia bir birlerinin içinde oluşan mücadelelere karışmış, ara sıra göçebe toplulukta yerleşik bir devlet yargı sürmüş, ara sıra de yerleşik topluluklara göçebeler yargı sürmüştür. Sorunun sonucunda ise; konar göçerlere karşı korunmak için taktik geliştiren yerleşik toplumların aldıkları tedbirlerden birisi de, göçebe ömür tarzını benimsemiş toplulukların içinde bulunan boyların varlığı ve içinde çıkan itilaf ve çatışma sayesinde  herhangi birini  desteklemek sureti ile gerçekleşmiştir. Bu sayede göçebelerin oluşturduğu boylar dağıtılacak ve vehamet bertaraf edilecekti.