Dönemlere Göre Eski Anadolu Türkçesi Eserleri ve Yazarları

1) Karışık Dilli Eserler

2) Selçuklu Dönemi Türkçesi (11.-13. yy)

3) Beylikler Dönemi Türkçesi (13.-15. yy)

4) Osmanlı Türkçesine Geçiş Dönemi (15. yy.ın ikinci yarısı)

Karışık Dilli Eserler

• Behcetü’l Hadayık fi Mev’izeti’l-Halayık: Yazıldığı yıl ve yazarı bilinmiyor.
• Feraiz Kitabı: 1343 / Fakih Yakut Arslan
• Kıssa-i Yusuf: Kul Ali / 1231

Selçuklu Dönemi Türkçesi (11. – 13. yy)

• 1) Divan: Sultan Veled
• 2) İbtida-name: Sultan Veled / 1291
• 3) Rebab-name: Sultan Veled / 1301
• 4) Yunus Emre ve Eserleri
• 5) Saltuk-name: Ebu’l Hayr Rumi / 1473
• 6) Danişmend-name: Mevlana ibni Ala / 1245

Beylikler Dönemi Türkçesi

• 1) Çarhname: Ahmed Fakih
• 2) Kitabu Evsaf- Mesacidü’ş-Şerife: Ahmed Fakih
• 3) Şeyyad Hamza ve Eserleri: Yusuf u Züleyha, Dastan-ı Sultan Mahmud
• 4) Hoca Dehhani ve Eserleri: Şah-name
• 5) Keramat-ı Ahi Evren: Gülşehri
• 6) Kuduri Tercümesi
• 7) Mantıku’t-Tayr: Gülşehri
• 8) Garibname: Aşık Paşa
• 9) Fakr-name: Aşık Paşa
• 10) Vasf-ı Hal: Aşık Paşa
• 11) Hikaye: Aşık Paşa
• 12) Kimya Risalesi: Aşık Paşa
• 13) Ahmedi Divanı
• 14) İskender-name: Ahmedi
• 15) Cemşid ü Hurşid: Ahmedi
• 16) Tervihü’l Ervah: Ahmedi
• 17) Süheyl ü Nevbahar: Hoca Mes’ud
• 18) Kelile ve Dimne: Hoca Mes’ud
• 19) Hurşid-name: Şeyhoğlu Sadrettin Mustafa
• 20) Marzuban-name: Şeyhoğlu Sadrettin Mustafa
• 21) Kenzü’l- Kübera ve Mehekkü’l-Ulema: Şeyhoğlu Sadrettin Mustafa
• 22) Ebu’l-Leys-i Semerkandi Tefsirinin Çevirisi: Ahmed-i Dai
• 23) Miftahü’l Cenne: Ahmed-i Dai
• 24) Tabir-name: Ahmed-i Dai
• 25) Tıbb-ı Nebevi Çevirisi
• 26) Çeng-name: Ahmed-i Dai
• 27) Şeyhi Divanı
• 28) Harname: Şeyhi
• 29) Hüsrev ü Şirin: Nizami
• 30) Kadı Burhaneddin Divanı
• 31) Siretü’n-Nebi: Erzurumlu Kadı Darir
• 32) Dede Korkut

Klasik Osmanlı Türkçesine Geçiş Dönemi

Bu dönemden itibaren şekillenmeye başlayan yazı dilinin Eski Anadolu Türkçesinden en önemli farkı, Arapça ve Farsça unsurların son derece yoğun olarak dile girmeye başlamasıdır. İmparatorluk coğrafyasında geçerlilik kazanan ve Osmanlıca ya da Osmanlı Türkçesi olarak adlandırılan bu dönemde dil Eski Anadolu Türkçesinin klasik yapısından uzaklaşmıştır.

Osmanlı Türkçesi 20. yüzyıl başından itibaren yerini yeni bir yazı diline, Türkiye Türkçesine bırakmıştır.