Karbon-14 Tarihleme

Karbon-14 tarihleme, arkeolojide, jeolojide ve diğer alanlarda organik materyallerin yaşını belirlemek için kullanılan bilimsel bir yöntemdir. Bu yöntem, radyoaktif izotop olan karbon-14'ün yarı ömrüne dayanır. Karbon-14'ün yarı ömrü 5.730 yıldır, yani serbest haldeyken 5.730 yıl içinde atomlarının yarısı bozunur. Organik maddeler canlıyken, atmosferdeki karbon dioksit ile etkileşerek hem karbon-12 hem de karbon-14'ü alırlar. Ancak organizma öldüğünde, karbon-14'ü alma yeteneklerini kaybederler. Bu nedenle, organik maddenin yaşı, kalan karbon-14 miktarının ölçülmesi ve yarı ömür kullanılarak hesaplanmasıyla belirlenir.

Karbon-14 tarihleme yöntemi 1940'larda geliştirildi ve o zamandan beri arkeolojik eserlerin, fosillerin ve diğer organik materyallerin yaşını belirlemek için yaygın olarak kullanıldı. Yöntem, geçmişe 50.000 yıla kadar uzanan tarihlerin ölçülmesine olanak tanır. Bununla birlikte, yöntemin bazı sınırlamaları vardır. Örneğin, karbon-14 yarı ömrü yaklaşık 5.730 yıldır, bu nedenle bu yaştan daha eski materyalleri tarihlemek zordur. Ek olarak, karbon-14 seviyeleri atmosferdeki değişikliklerden etkilenebilir, bu da tarihlerin doğruluğunu etkileyebilir.