Mezopotamya'nın Başlangıçları

Mezopotamya, Dicle ve Fırat nehirleri arasındaki, tarihteki en eski ve en gelişmiş uygarlıklardan bazılarının ortaya çıktığı bir bölgedir. Mezopotamya'nın tarihi, MÖ 5000 civarında Sümer uygarlığının doğuşuyla başlar.

Sümerler, karmaşık bir yazı sistemi, merkezi yönetim, gelişmiş mimari ve matematiksel bilgi gibi kültürel başarılarıyla tanınırlardı. MÖ yaklaşık 2300'de Akadlar, Sümerleri fethederek Mezopotamya'yı kendi imparatorlukları altına aldılar.

Akad İmparatorluğu, Mezopotamya'nın ilk büyük İmparatorluklarından biriydi ve bölgeye yasalar, birleşik bir dil ve merkezi yönetim getirdi. Akadlar, MÖ 2003 civarında Gutiler tarafından yenildiler, ancak onların mirası yüzyıllar sonra da etkili olmaya devam etti.

Gutilerden sonra, MÖ 1932 civarında Üçüncü Ur Hanedanlığı ile Sümerler yeniden canlandı. Bu dönem, Mezopotamya tarihinde edebiyat, bilim ve sanatın altın çağı olarak kabul edilir.

MÖ 1750 civarında, Mezopotamya'nın kuzeyine göç eden Akadların torunları olan Asurlular, Yeni Asur İmparatorluğu'nu kurdular. Asurlular, MÖ 9. ve 7. yüzyıllar arasında Orta Doğu'yu yöneten güçlü bir askeri imparatorluktu.

Yeni Asur İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra, Mezopotamya MÖ 612'de Babillilerin kontrolüne geçti. Babilliler, Mezopotamya'nın son büyük imparatorluğunu kuran II. Nebukadnezar'ın hükümdarlığında bir altın çağ yaşadılar.

MÖ 539'da Mezopotamya, Pers İmparatorluğu tarafından fethedildi. Persler, bölgeyi iki yüzyıl boyunca yönettiler ve bu süre zarfında Mezopotamya'nın kültürü ve mimarisi üzerinde derin bir etki bıraktılar.